Твае рукі пяшчотай сагрэюць,
Абдымуць мяне ў цяжкі час,
Загадку гадоў разгадаюць,
Пакінуць у сэрцы наказ.
Твае вочы любоўю заззяюць,
Ад радасці будуць блішчаць,
Вязучасць і шчасце прыцягнуць,
Не змогуць спакойна маўчаць.
Тваё сэрца чуллівасць прабудзіць,
Клапоціцца будзе заўжды,
Ніколі мяне не асудзіць,
Віноўнасць усю смыюць дажджы.
Твой стан прыгажосць нагадае,
Паходку забыцца не дасць,
У душу заглянуць пажадае
І моцную руку падасць.