Каб дзіця не хварэла турбуецца маці,
Нядужыцца болем мілога дзіцяці,
Трапяткія пяшчоты яна яму ў’е,
Прахалодай лістоты пёк хварэбный гане.
Каб яно з бесклапотай гайсала птушынай,
Наўпярэйма за ластаўкай вольнай лятала,
Каб дужэла ўцямна, мацнела на крылах,
Ды за тым ужо, часіны бяздзейнай ня знала.
Каб дзятва не хварэла турбуюцца маткі,
Каб макоўкай дужэла да гнуткіх пятак,
Каб нястачы вялікае цяму ня знала -
Вось твае, векавечныя клопаты, мама!
28.06.15.