Мама ў дзяцінстве была сонцам…
Мама ў дзяцінстве была сонцам.
З яе пачынаўся дзень.
Потым акенцам.
Яна адкрывала свет.
Потым ахоўнікам.
Вартаўніком, калі стала –
Злавала мяне.
Раздражняла.
Потым зусім яна быццам патрэбна была, быццам не.
У час апошні яна стала Богам.
Сказаць бы …
Няма каму.
Але, быць можа, мама, калі ты –Бог,
Дык мяне чуеш?
23.12 2014.