Мяне расстраляла фашысцкая "рама",
Агнём кулямётным скасiла.
Пачула ўся вёска, як жудасна мама
У роспачы загаласiла.
Я ў схованку бег, у загон канапляны
З яго гаркаватым пахам.
На ўзмежку каляным
Упаў расстраляны,
Пакуль што не куляй – страхам.
Мамiны рукi жыццё мне вярнулi.
"Шчаслiвы..." – суседкi рашылi.
Цела мне кулi
Не закранулi –
Душу навылет прашылi.