Вершы пра маці

Мама, мацi, матуля...

Маці

Маці

Сярэдняя: 5 (2 галасоў)

Даіграў гарманіст,
Коні сена даелі...
«Прабачай, мой сынок,
Частавалі, чым мелі».

Пыл страсае з шынеля,
Засмучона глядзіць
I не ведае, родная,
Чым дагадзіць.

Змрок сцякае з акон,
Падыходзіць світанне.
Чым матулю суцешыць?
Што сказаць на расстанне?

Так заўсёды — гасціш,
А ў апошнюю хвілю
Раптам бачыш, што хата
Ужо стала пахілай.

Ад пакрыўленых сцен
Павявае дакорам —
Мала маці мы любім,
Рэдка ласку ёй дорым.

А яна ж лічыць дні,
Каб хутчэй дачакацца,
Хлебны квас прыгатуе
У ліпавай кадцы.

Печ пабеліць. Падлогу
Зробіць чыстаю, чыстай...
За акном разгараецца
Дзень прамяністы.

За акном вербалозы
Пад ветрамі гнуцца,
I шляхі несканчоныя
Стужкамі ўюцца.

Сэрца стала шчымець
Невыразнай трывогай.
«Ну, матуля, пара
Выпраўляцца ў дарогу.

Дык бывай, дарагая,
Аба мне не журыся,
Спі шчаслівыя сны
I чакай маіх пісем».